حسگر اثرانگشت یک فناوری حیاتی است که در سال‌های اخیر نقش بسیار مهمی در افزایش امنیت دستگاه‌های مختلف ایفا کرده است. اکثر شرکت‌های تولیدکننده گوشی‌ها نیز از چند سال پیش تاکنون انواع مختلفی از این حسگرها را در محصولات خود استفاده می‌کنند. علاوه بر استفاده در گوشی‌ها، این حسگرها کاربردهای متعدد دیگری نیز دارند.

این حسگرها از زمان ظهور خود تاکنون پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. در ابتدا، این حسگرها تنها در گوشی‌ها و دستگاه‌های پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اما امروزه، آن‌ها در گوشی‌های میان‌رده و حتی ارزان‌قیمت هم یافت می‌شوند. علاوه بر این، استفاده از این حسگرها برای تشخیص هویت در دستگاه‌های مختلف نیز در سال‌های اخیر افزایش یافته است. به همین دلیل برآن شده‌ایم تا آن‌ها را از جنبه‌های مختلف بررسی کنیم.

تعریف حسگر اثرانگشت

حسگر اثرانگشت به عنوان یک فناوری امنیتی بیومتریک محسوب می‌شود که برای تشخیص و شناسایی اثرانگشت و هویت کاربران به منظور دسترسی یا جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به یک سیستم بهره می‌برد. این فناوری دارای ساختاری که ترکیبی از ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید تبلت​

تاریخچه حسگر اثرانگشت در گوشی‌ها

گوشی Pantech GI100، که در سال 2004 عرضه شد، اولین گوشی دنیا با سنسور اثرانگشت یا سنسور اسکن اثر انگشت بود. این گوشی علاوه بر این ویژگی، دارای ویژگی‌های دیگری نیز مانند اعتبارسنجی با اثر انگشت و تماس سریع با اثرانگشت بود. شرکت توشیبا نیز در سال 2007، دو گوشی با نام‌های G500 و G900 را عرضه کرد که هر دو از حسگر اثرانگشت پشتیبانی می‌کردند و از سیستم عامل ویندوز استفاده می‌کردند. اچ‌تی‌سی نیز چند ماه بعد با گوشی HTC P6500 به این ترند پیوست.


با آغاز دوران مدرن‌تر در سال 2013 با آیفون 5 اس، استفاده از حسگر اثرانگشت در گوشی‌ها به انقلابی تبدیل شد. پس از این بود که تمام تولیدکنندگان گوشی سعی کردند تا این ویژگی را به گوشی‌های خود اضافه کنند. این تولید کنندگان همواره تلاش می‌کردند تا این تکنولوژی را به صورت دقیق‌تر و سریع‌تر ارائه دهند. در ابتدا، هدف اصلی از این تکنولوژی باز کردن قفل گوشی بود، اما بعدها در کاربردهای دیگری مانند پرداخت‌ها نیز به کار رفت.


اکنون با پیشرفت‌های به‌دست‌آمده در این فناوری، حسگر اثرانگشت گوشی یا سنسور اسکن اثرانگشت درون نمایشگر گوشی‌ها نیز استفاده می‌شود. اولین گوشی با سنسور اثر انگشت درون نمایشگر، ویوو ایکس 20 پلاس بود و نسخه پیشرفته‌تر آن با سنسور اثرانگشت اولتراسونیک، در سری سامسونگ گلکسی اس 10 معرفی شد.

محصولات فروشگاه سورن:
گوشی‌ موبایل

نحوه کارکرد حسگر اثرانگشت

برای کمک به شما در درک تفاوت بین سه مدل اسکنر که بیان شده است، نیاز است که تعدادی مفهوم را برایتان توضیح دهیم تا موضوع بهتر درک شود. اثرانگشت در واقع یک سری خطوط و برجستگی‌هایی است که در نوک انگشت شما قرار دارد و با ایجاد اصطکاک بین انگشتان و جسمی که لمس می‌کنید، به شما در گرفتن اشیا و جلوگیری از افتادن آن‌ها کمک می‌کند. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که هر فرد اثرانگشتی منحصر به فرد دارد و بسیار کم احتمال است که دو نفر دارای الگوی اثرانگشتی یکسان باشند. این یکتا بودن اثرانگشت افراد در تمام جهان باعث شده تا از آن به‌عنوان یک ابزار برای امنیت بیومتریک در دستگاه‌های تلفن هوشمند استفاده شود. برای این که بتوانید از اثرانگشت برای تأیید هویت خود هنگام ورود به گوشی هوشمندتان استفاده کنید، باید دو مرحله زیر را انجام دهید:

ثبت اثرانگشت

مرحله اول در این فرآیند، مرحله تشخیص اثرانگشت است. در این مرحله، شما باید انگشت خود را بر روی سنسور قرار دهید تا حسگر از طریق اسکن کردن، الگوی اثر انگشت شما را تشخیص داده و اطلاعات آن را به صورت کد شده در پایگاه داده امن خود ذخیره کند تا در آینده بتواند از آن برای تشخیص هویت شما استفاده نماید.

اعتبارسنجی

گوشی هوشمند پس از ثبت و ذخیره اثرانگشت، در آینده از اطلاعات کد شده‌ای که ذخیره کرده استفاده می‌کند تا هویت کاربران را تأیید و احراز کند. فرآیند تأیید هویت به این صورت انجام می‌شود: ابتدا حسگر اثر انگشت را اسکن می‌کند و تمام اطلاعات مرتبط با آن را در خود ذخیره می‌کند. سپس این اطلاعات را با اطلاعات موجود در پایگاه داده‌اش مقایسه می‌کند و در صورت تطابق، اجازه دسترسی به گوشی هوشمند را به کاربر می‌دهد.​

بیشتر بخوانید: فلت چیست و ساختار فلکس چگونه می‌باشد؟

انواع سنسورهای اثر انگشت گوشی‌ها چیست؟

به‌طور کلی سنسورهای اثرانگشت موبایل‌ها بر اساس نحوه تشخیص اثرانگشت و برداشتن موانع ورود به سه دسته تقسیم می شوند. سنسورهای اثر انگشت اپتیکال یا نوری که قدیمی‌ترین نوع سنسور اثرانگشت است. دیگر سنسورهای اثرانگشت در دسته سنسورهای خازنی و اولترا سونیک قرار می‌گیرند. در ادامه مقاله انواع سنسورهای اثرانگشت گوشی‌ها در سورن استور می‌خواهیم با نحوه عملکرد انواع مختلف سنسورهای اثرانگشت تلفن‌های هوشمند آشنا شویم.

سنسور اثرانگشت اپتیکال

حسگر اثرانگشت نوری یا اپتیکال، قدیمی‌ترین حسگر اثرانگشت در تلفن‌های هوشمند است. این حسگر اثرانگشت مجاز را از طریق یک عکس در حافظه خود ذخیره می‌کند. مهم‌ترین بخش‌های این عکس، شیارهای تاریک و روشنی هستند که حسگر اثرانگشت اپتیکال برای شناسایی افراد مجاز مورد استفاده قرار می‌دهد. در نگاه دقیق‌تر، یک الگوریتم مخصوص در حسگر اثر انگشت اپتیکال وظیفه دارد که بخش‌های خاصی از اثرانگشت هر فرد را تشخیص داده و با تصویر مرجع مقایسه کند.

از آنجا که اساس کار سنسور اثرانگشت اپتیکال، گرفتن عکس است، کیفیت عکس گرفته شده می‌تواند در کیفیت کاری سنسور تاثیرگذار باشد. هرچند که تلاش شده تا کیفیت عکس‌برداری این سنسورها حتی از دوربین گوشی هم بالاتر برود، اما هنوز هم می‌توان حسگرهایی پیدا کرد که در گرفتن عکس چندان مهارتی ندارند. برای گرفتن یک عکس خوب از اثرانگشت در هر اینچ از سنسور اثرانگشت اپتیکال، تعداد زیادی دیود قرار گرفته است. قرار گرفتن انگشت بر روی حسگر باعث می‌شود که تاریکی کافی برای گرفتن عکس در محیط عکسبرداری حسگر به وجود آید. در اینجا، اسکنرهای نوری که شامل چیدمان‌های LED هستند، به کار افتاده و برای تامین نور کافی در عکاسی، عملکردی همانند فلش از خود نشان می‌دهند.



اما سنسور اثر انگشت اپتیکی یک نگهبان ساده دل است که فریب دادن آن چندان کار سختی نیست. به دلیل این که این سنسورها برای صدور مجوز ورود تنها نیاز به یک عکس باکیفیت از اثرانگشت مجاز دارند که با آنچه که در حافظه دارند، همخوانی داشته باشد. بنابراین اگر شما بتوانید یک نقشه دوبعدی باکیفیت از اثرانگشت کاربر مجاز تهیه کنید، ورود به دنیای اسرارآمیز او چندان کار دشواری نخواهد بود. بنابراین سنسور اثرانگشت اپتیکال دقت ویژه‌ای در حفظ حریم شما نخواهد داشت. هرچند که می‌توان این موضوع را به دلیل سن این سنسور دانست. با این حال این موضوع هنوز نتوانسته سنسور اثر‌انگشت اپتیکال را به حاشیه رانده و بازنشسته کند. زیرا تمایل به استفاده از نمایشگرهای بزرگ‌تر سبب شده که بازار ماژول‌های کوچک نوری رونق دوباره‌ای پیدا کند. وان پلاس 8 پرو، شیائومی Mi 9T، شیائومی Mi 9 SE، شیائومی Mi 10 Pro، هواوی P40، شیائومی Mi 10 و هواوی P40 Pro نمونه‌هایی از تلفن‌های هوشمندی هستند که تصمیم گرفته‌اند برای حفظ امنیت اطلاعات از سنسور اثرانگشت اپتیکال استفاده کنند.​

سنسور اثرانگشت خازنی

بیشتر تلفن‌های هوشمند در دنیای امروز از سنسور اثرانگشت خازنی برای حفظ حریم خصوصی کاربرانشان استفاده می‌کنند. همان‌طور که از نام این سنسور اثرانگشت بر‌می‌آید، خازن در این سنسور وظیفه تشخیص اثرانگشت را بر عهده دارد. اما تنها یک خازن در دل این سنسور اثرانگشت جای نگرفته است. برای بهبود عملکرد سنسور اثرانگشت خازنی، مجموعه‌ای از خازن‌ها گرد هم جمع شده‌اند تا بتوانند داده‌هایی از اثرانگشت در خود ذخیره کنند. این خازن‌ها این کار را با استفاده از فرایند ذخیره بار الکتریکی در درون خود هنگام اتصال به صفحه رسانا اسکنر انجام می‌دهند.


به‌طور ساده، صفحات رسانایی که روی سطح حسگر اثرانگشت قرار دارند، به خازن اجازه می‌دهند تا جزییات اثرانگشت را دنبال کند. هنگامی که کاربر انگشت خود را بر روی حسگر قرار می‌دهد، بار الکتریکی موجود بر روی صفحه اسکنر به آرامی شروع به تغییر می‌کند. این تغییرات در نتیجه فراز و نشیب‌های سطح انگشت که به دلیل اثرانگشت به وجود آمده، رخ می‌دهد. این تغییرات که به صورت داده‌های آنالوگ ثبت شده‌اند، با استفاده از یک مبدل op-amp به داده‌های دیجیتال تبدیل می‌شوند.

داده‌های دیجیتالی به‌عنوان ورودی مجاز در حافظه حسگر اثرانگشت ذخیره می‌شوند. سپس تمامی اثرانگشت‌های ورودی با اثرانگشت مرجع مقایسه شده و مجوزهای ورود بر این اساس صادر می‌شوند. این نوع از حسگرها به سادگی حسگرهای اثرانگشت اپتیکال نیستند و برای فریب دادن آن‌ها باید مهارت‌های خاصی در زمینه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری داشته باشید.


در سنسور اثرانگشت خازنی تعداد مشخصی از خازن ها وظیفه تشخیص بخش خاصی از اثرانگشت را بر عهده می‌گیرند. واضح است که هرچه تعداد خازن‌ها بیشتر باشد، وظیفه کمتری به هر خازن محول شده و در نتیجه کار با دقت بیشتری انجام می‌شود. همین موضوع باعث می‌شود که قیمت سنسور اثر‌انگشت خازنی افزایش یابد.




ایراد اصلی سنسور اثرانگشت خازنی نیاز به کشیدن انگشت بر روی حسگر است. این موضوع باعث می‌شود که سنسور نتواند به خوبی از پستی و بلندی‌ها سر در آورد و عملکرد درستی از خود نشان نمی‌دهد. با این حال در بسیاری از تلفن‌های هوشمند وظایفی فراتر از حراست از امنیت فضای درونی تلفن‌ هوشمند به سنسور اثرانگشت خازنی محول شده است. تا جایی که این سنسور می‌تواند به جای کلیدهای لمسی برای ناوبری استفاده شود. S9 Plus نمونه‌ای از تلفن هوشمندی است که این نوع از حسگر را در خود جای داده است.

حسگر اثر انگشت اولترا سونیک

حسگر اثرانگشت اولتراسونیک آخرین نسل از حسگرهایی هستند که با امکانات جدیدی برای حفاظت از حریم خصوصی شما در گوشی هوشمندتان وارد بازار شده‌اند. این حسگر اثرانگشت برای نخستین بار در گوشی هوشمند Le Max مورد استفاده قرار گرفت. اما امروز بیشتر برندهای تلفن هوشمند مانند سامسونگ و شیائومی از این نوع حسگر اثرانگشت استفاده می‌کنند.











فرآیند تشخیص اثرانگشت در سنسورهای اولترا سونیک بر عهده فرستنده‌ها و گیرنده‌های فراصوت یا اولترا سونیک است. به بیان دقیق تر پالس‌های فراصوت از فرستنده‌های اولترا سونیک خود را به سطحانگشت می‌رسانند. در سطح انگشت به دلیل ناهمواری‌های موجود تعدادی از پالس‌ها جذب و تعدادی برگردانده می‌شوند. این پالس‌های جذبی و بازگشتی می‌توانند الگویی از اثرانگشت کاربر تهیه کنند. دریافت کننده‌های سیگنال فراصوت در واقع تشخیص دهنده فشار مکانیکی هستند. به این ترتیب از روی شدت پالس برگشتی طرح اثرانگشت در حافظه سنسور اثرانگشت اولترا سونیک کامل می‌شود. هر چه زمان بیشتری به این حسگر بدهید، طرح سه بعدی اثرانگشت شما کامل‌تر خواهد بود.



مشکل اساسی این حسگرها کم بودن سرعت تشخیص آن ها است. به علاوه آب حسگرهای اثرانگشت اولترا سونیک با محافظ‌های نمایشگر به یک جوی نمی‌ریزد. زیرا این محافظ‌ها مانند سدی برای حسگرهای اثرانگشت اولترا سونیک عمل کرده و کار آن‌ها را مختل می‌کنند. از میان گوشی‌های امروزی گوشی‌های هوشمند سامسونگ Galaxy S20 ،Galaxy S20 Ultra ،Galaxy S20 Plus ،Galaxy Note 20 و Galaxy Note 20 Ultra از این سنسور برای پاسبانی از مرزهای شما استفاده کرده‌اند.

محصولات فروشگاه سورن:
لوازم جانبی موبایل

الگوریتم‌های مورد استفاده برای افزایش امنیت و سرعت سنسورها

معمولاً انواع مختلف حسگرها، سخت‌افزارهای مشابهی دارند و تنها در استفاده از الگوریتم‌های مختلف (برای تشخیص جزئیات کلیدی اثرانگشت) که سرعت و دقت آن‌ها را متفاوت می‌کند، کمی با هم تفاوت دارند. هر حسگر دارای یک مدار مجتمع (آی سی اختصاصی) خاصی است که داده‌های اسکن شده را تفسیر کرده و آن‌ها را به شکلی تبدیل می‌کند که برای پردازنده اصلی گوشی معنی داشته باشد و قادر به پردازش‌های لازم باشد. در سیستم‌های حسگر اثرانگشت، الگوریتم‌های مختلف برای تشخیص و مقایسه اثرانگشت‌ها استفاده می‌شوند. این الگوریتم‌ها برای تشخیص جزئیات مهمی مانند خطوط منحنی و نقاط تقسیم خطوط، مورد استفاده قرار می‌گیرند. جزئیات اثرانگشت به همراه دیگر ویژگی‌ها برای هر انگشت افراد یکتا هستند و به عنوان الگوی اثرانگشت شناخته می‌شوند. در مرحله تطبیق اثرانگشت ثبت‌شده با نمونه‌ی اسکن شده، به منظور افزایش سرعت عمل، تمام بخش‌های اثرانگشت دوم به صورت کامل با بخش‌های معادل اثرانگشت اول مقایسه نمی‌شوند.



به جای آن، فقط الگوهای خاصی که به تعداد محدودی از نقاط و خطوط اثرانگشت متناظر می‌خورند مورد مقایسه قرار می‌گیرند. اگر چندین نقطه و خط متناظر در اثرانگشت‌های دو انگشت با یکدیگر مطابقت داشته باشند، این به معنای این است که اثرانگشت‌های مورد نظر متعلق به یک فرد هستند. این روش به کاهش زمان و پردازش‌های لازم برای تطبیق اثرانگشت‌ها کمک می‌کند و همچنین در مواردی که انگشت اسکن‌شده کثیف یا مختلف باشد، از وقوع خطاها جلوگیری می‌کند. همچنین در حسگرهایی که از این روش برای تطابق اثرانگشت‌های ثبت‌شده و اسکن‌شده استفاده می‌شود؛ تنها کافی است بخشی از اثرانگشت که در میان حسگر قرار می‌گیرد، اسکن شود. یکی از مسائل بسیار حیاتی در طراحی حسگرهای اثرانگشت، حفظ امنیت اطلاعات و محافظت از آن‌ها در مقابل حملات نرم‌افزاری یا برنامه‌های مخرب است. برای دستیابی به این هدف، به جای آپلود آنلاین اطلاعات، از پردازنده‌های مبتنی بر معماری ARM برای نگه‌داری امن از این اطلاعات روی تراشه‌های فیزیکی استفاده می‌شود. این پردازنده‌ها از فناوری تراست‌زون یا TrustZone بهره می‌برند که یک فناوری گسترده برای ایجاد امنیت در سیستم‌های دارای هسته‌ی کورتکس و معماری ARM است.




از طریق بهره‌گیری از محیط اجرای مطمئن یا TEE (Trusted Execution Environment) که یک محیط امن برای اجرای برنامه‌ها و محافظت از اطلاعات محرمانه در آن تضمین می‌شود، اطلاعات شخصی و مهم به امان نگه‌داشته می‌شوند. دسترسی به اطلاعات حساس مانند رمزعبور اصلی تنها برای اپلیکیشن‌هایی امکان‌پذیر است که از رابط برنامه‌نویسی کلاینت محیط TEE استفاده کنند. این معنا دارد که فقط اپلیکیشن‌هایی که به درستی از تکنولوژی TEE بهره‌برند، می‌توانند به اطلاعات حساس دسترسی پیدا کنند و تضمین می‌شود که اطلاعات شخصی امنیتی حداکثری داشته باشند. محیط امن TEE می‌تواند برای دیگر فرایند‌های رمزگذاری و ارتباط مستقیم با دیگر پلتفرم‌های سخت‌افزاری امن مانند حسگرهای اثرانگشت جهت جلوگیری از هرگونه تجسس و جاسوسی نرم‌‌افزاری نیز استفاده شود. شرکت‌های معتبر مانند کوالکام و اپل برای افزایش امنیت اطلاعات مرتبط با حسگر اثرانگشت، از بخش‌های مجزا و امنیتی در پردازنده‌های اصلی استفاده می‌کنند. این بخش‌ها به عنوان محیط امن شناخته می‌شوند و امکان دسترسی به آن‌ها توسط اپلیکیشن‌های در حال اجرای سیستم عامل مانند اندروید یا iOS محدود می‌شود. تمام شرکت‌های تولیدکننده حسگرهای اثرانگشت از این روش به اشکال مختلفی برای محافظت از داده‌های حساس خود استفاده می‌کنند.

محصولات فروشگاه سورن:
قطعات موبایل

کاربردهای سنسور اثرانگشت گوشی

حال سراغ کاربردهای حسگر اثرانگشت به صورت اختصاصی روی گوشی‌های هوشمند رفته و آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

قفل‌کردن برخی از برنامه‌ها به‌صورت گزینشی

استفاده از برنامه‌ مانند AppLock - Fingerprint Unlock به شما این امکان را می‌دهد که برخی از برنامه‌ها مانند واتساپ، ایمیل، گالری تصاویر و حتی برخی از تنظیمات مانند وای‌فای و بلوتوث را به صورت دلخواه برای قفل‌کردن انتخاب کنید. این برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های دیگر نیز برای این منظور توسعه داده شده‌اند.

حذف رمزعبور هنگام خرید برنامه‌های پولی از گوگل پلی‌استور

در هنگام خرید اپلیکیشن‌های پولی از گوگل پلی استور، به طور معمول شما باید رمزعبور خود را وارد کنید. اما اگر تمایل دارید به جای وارد کردن رمزعبور، از اسکن اثر انگشت خود استفاده کنید، می‌توانید این ویژگی را فعال کنید. برای این کار، بعد از لمس منوی سه نقطه یا سه خطی در گوگل پلی استور و ورود به تنظیمات آن، گزینه Fingerprint Authentication را فعال کنید.

محافظت از گذرواٰژه‌ها

بعضی از کاربران برای حفاظت از رمزهای عبور حساب‌های مختلف از نرم‌افزارهای مدیریت کننده رمزعبور مانند Vault - Free Password Manager استفاده می‌کنند که دارای یک رمزعبور اصلی هستند. اگر شما یک گوشی اندرویدی دارید و از اپلیکیشن‌های مدیریت رمزعبور معروفی مانند LastPass Authenticator Plus ،Keeper Password Manager ،Dashlane Password Manager ،Password Manager و Sticky Password Manager & Safe استفاده می‌کنید، می‌توانید از اثر انگشت خود به عنوان رمزعبور اصلی استفاده کنید.

فناوری‌های پرداخت گوشی

یکی از کاربردهای جالب و مفید حسگرهای اثر انگشت در گوشی‌ها، استفاده از آن‌ها برای فرآیندهای پرداخت موبایلی است. مثلاً کاربران گوشی‌های سامسونگ می‌توانند با ورود به اپلیکیشن Samsung Pay با استفاده از اثر انگشت و وارد کردن رمزعبور، هزینه‌های خریداری‌شده‌ی خود را بدون نیاز به استفاده از کارت بانکی، با لوگوی Samsung Pay در دستگاه‌های POS پرداخت کنند. همچنین سرویس‌های دیگری نیز از اثر انگشت برای پرداخت موبایلی پشتیبانی می‌کنند از جمله Android Pay ،Mint Bills ،Robinhood و سایر سرویس‌ها. کاربران گوشی‌های آیفون مجهز به Touch ID نیز می‌توانند از Apple Pay استفاده کنند، با این تفاوت که نیازی به نصب اپلیکیشن اضافی ندارند.​

ورود به برنامه‌های بانک‌داری همراه

استفاده از اپلیکیشن‌های بانکداری همراه در دنیای امروز به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. با این حال، برای ورود به این اپلیکیشن‌ها، عموماً باید به طور مکرر رمز عبور خود را وارد کنیم که برای برخی از افراد ممکن است آزاردهنده باشد. اما خوشبختانه، در سال‌های اخیر، این اپلیکیشن‌ها از قابلیت ورود با اثر انگشت پشتیبانی می‌کنند و احتمالاً در آینده، اپلیکیشن‌های بیشتری نیز از این قابلیت استفاده خواهند کرد.​

به‌عنوان دکمه‌ی شاتر دوربین

در برخی از گوشی‌ها، امکان استفاده از حسگر اثر انگشت به عنوان دکمه شاتر دوربین وجود دارد. اگر گوشی شما این قابلیت را ندارد، می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن Dactyl این ویژگی را به گوشی خود اضافه کنید. این اپلیکیشن از نظر پرداختی است؛ اما برای اطمینان از سازگاری با گوشی خود، می‌توانید پس از نصب آن، به صورت رایگان به مدت ۱۰ بار از حسگر اثر انگشت به عنوان دکمه شاتر استفاده کنید.​

ورود به برنامه‌های مرتبط با وسایل خانه‌ی هوشمند

در سال‌های اخیر، تعداد وسایل خانه‌ی هوشمند و اپلیکیشن‌های کنترل‌کننده‌ی آن‌ها به طرز چشمگیری افزایش یافته است. اضافه کردن قابلیت ورود با اثر انگشت به این اپلیکیشن‌ها می‌تواند امنیت آن‌ها را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید فلت گوشی

مزایای کلی استفاده از حسگر اثرانگشت

• امنیت
• دقت
• سهولت استفاده
• کمک به حفظ محیط‌زیست
• مقرون‌به‌صرفه‌بودن

معایب کلی استفاده از حسگر اثرانگشت

• امکان هک‌شدن (برخی از حسگرها)
• دشواربودن استفاده از اسکنر اثرانگشت برای برخی از افراد
• مختل‌شدن عملکرد
• حافظه‌‌ی زیاد برای ذخیره‌سازی تصاویر
• ثبت اثرانگشت در پایگاه داده‌ها

محصولات فروشگاه سورن:
فلت هوم حسگر اثر انگشت

آینده‌ی سنسورهای اثرانگشت

در کل، می‌توان نتیجه گرفت که در آینده، حسگرهای اثرانگشت به عنوان ابزاری برای تشخیص هویت و دسترسی به مکان‌های مختلف از جمله خانه‌های هوشمند، شهرهای هوشمند، و وسایل متصل به اینترنت اشیاء و ابزارهای مختلف خواهند شد. این حسگرها قادر به ارائه خدمات ذخیره‌سازی ابری نیز خواهند بود، که این ترکیب با سرویس‌های ابری به بهبود سرعت پردازش و تطابق داده‌ها، ذخیره‌سازی امن اطلاعات اثرانگشت افراد و ارائه‌ی گزارش‌های مرتبط با اطلاعات هویتی افراد کمک خواهد کرد. از دیگر کاربردها، می‌توان به استفاده از حسگرهای اثرانگشت در حوزه هوشمندسازی سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و خودروهای خودران اشاره کرد. این فناوری می‌تواند منجر به حذف کامل نیاز به رمزعبور و روش‌های امنیتی قدیمی شود. همچنین، در آینده ممکن است سرویس‌های بیشتری برای تشخیص هویت افراد از حسگرهای اثرانگشت استفاده کنند و تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری در این زمینه توسعه یابند.

سخن آخر

در این مقاله از تاریخچه حسگر اثر انگشت و نحوه دستیابی به آن شروع کردیم و تا آینده آن پیش رفتیم. با مطالعه‌ی این مقاله می‌توانید به اطلاعات بسیاری درباره این فناوری دست یابید.








مقالات مرتبط:
اگر رمز یا الگوی گوشی خود را فراموش کردیم چه کنیم؟