شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان یکی از غول‌های سازنده قطعات نیمه‌‌رسانا و تراشه جهان محسوب می‌شود و طلایه‌دار این صنعت است. در این مقاله تاریخچه TSMC و داستان برند TSMC را بیان می‌کنیم تا ببینیم چگونه توانسته است به چنین موفقیت بزرگی دست پیدا کند و اپلیکیشن‌های آن برای آینده چیست کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان (کمپانی تولیدکننده قطعات نیمه‌رسانا) که با نام Taiwan Semiconductor (نیمه‌رسانا تایوان) نیز شناخته می‌شود، یک کمپانی تایوانی چندملیتی سازنده قطعات نیمه‌رسانا است و در حال حاضر مهم‌ترین کمپانی سازنده این قطعات در جهان محسوب می‌شود.



این کمپانی در سراسر جهان مشتریان و شرکای بی‌شمار دارد و با دست یافتن به تکنولوژی‌های خلاقانه برای طراحی تراشه‌ها به یکی از پیشتازان حوزه نیمه‌رسانا تبدیل شده است. در ضمن این کمپانی اکنون بزرگ‌ترین کارخانه مستقل سازنده قطعات نیمه‌رسانا نیز به حساب می‌رود و عنوان بزرگ‌ترین کمپانی تایوانی را نیز از آن خود کرده است. دفتر مرکزی این کمپانی و کارخانه‌های مهم آن در پارک علمی شهر سینچو واقع شده و بخش اعظمی از سرمایه آن متعلق به سرمایه‌گذاران خارجی است.

تاریخچه و معرفی شرکت TSMC

کشور تایوان در سال ۱۹۸۷ کمپانی (TSMC (Taiwan Semiconductor Manufacturing Company را با همکاری کمپانی هلندی فیلیپس الکترونیکس تأسیس کرد. هدف اصلی از تأسیس کمپانی، نمایش و بهره‌برداری از پیشرفت‌های بی‌حساب تایوانی‌ها در صنعت نیمه‌هادی بود. موریس چانگ به عنوان نخستین مدیر کمپانی انتخاب شد. کشور تایوان در سال ۱۹۸۵ از او دعوت کرده بود تا به کمپانی بازگردد و به توسعه‌ی صنعت نیمه‌هادی کمک کند. چانگ در چین پرورش یافته و فارغ التحصیل دانشگاه‌های بزرگ MIT و استنفورد بود. او دکتری مهندسی برق داشت و پیش از بازگشت به تایوان، به عنوان مدیر کمپانی جنرال اینسروتومنت فعالیت می‌کرد.

بنیان‌گذاری شرکت TSMC در سال ۱۹۸۷ نفش تسهیل‌گری در تکامل صنعت نیمه‌هادی تایوان داشت. آن‌ها از همان ابتدا فرآیندهای تولیدی جدید و حرفه‌ای را به ساختار خود اضافه کردند که قدرت تایوان را در طراحی تراشه به رخ جهانیان می‌کشید. اضافه کردن ساختارهای تولیدی جدید به کارخانه در همان چهار سال اول فعالیت با سرعت انجام شد. تا سال ۱۹۹۲ انواع فرایندهای به‌روز تولید و تست تراشه‌های رایانه‌ای در TSMC پیاده سازی می‌شدند و استانداردهای لازم نیز از سازمان‌های بزرگی مانند VLSI دریافت شده بود.

روند تولید بر مبنای ویفر (Wafer) از اصلی‌ترین دستاوردهای TSMC در سال‌های ابتدایی بود. آن‌ها ابتدا به عنوان یک سازنده با تجهیزات ۶ اینچی و روند تولید ویفر دو میکرون فعالیت می‌کردند، ولی در سال ۱۹۹۱ اولین دستاورد تاریخ ساز را رقم زدند. در آن سال شرکت TSMC از محدودیت تولید ویفرهای یک میکرونی عبور کرد. شرکت TSMC با همکاری دولت تایوان و کمپانی هلندی فیلیپس ایجاد شد.

هدف اولیه‌ی شرکت TSMC کمک به مراکز طراحی تراشه‌ی تایوان بود. تایوانی‌ها همیشه به طراحی‌های حرفه‌ای تراشه و نیمه‌هادی مشهور بودند، ولی علاقه‌ی به ورود جدی به فرایندهای تولیدی نداشتند. به هر حال پس از چند سال فعالیت و همکاری با طراحان داخلی، نوبت به توسعه‌ی بین‌المللی رسید و شرکت TSMC به سرعت به کمپانی جهانی تبدیل شد. آن‌ها پس از چند سال به انواع کمپانی‌های بین‌المللی که کارخانه‌ی تولید نیمه‌هادی نداشتند، خدمت رسانی می‌کردند.

سرعت رشد شرکت TSMC در سال‌های ابتدایی به حدی بالا بود که آن‌ها در سال ۱۹۹۲ لقب بزرگ‌ترین کارخانه‌ی سیلیکونی جهان را به خود اختصاص دادند که تراشه‌های اختصاصی را برای کمپانی‌های دیگر تولید می‌کرد. در آن زمان ۲۵۰ مهندس پردازش در خدمت کمپانی تایوانی بودند و به نوعی TSMC در مرز تکنولوژی نیمه‌هادی حرکت می‌کرد. ۸۰ در صد از تولید SRAM تایوان از طریق این کمپانی انجام می‌شد. به علاوه نیمه‌هادی‌های دیگر مانند DRAM و EPROM هم در سبد تولید TSMC بودند که بطور کلی درآمد کمپانی را در سال ۱۹۹۲ به ۲۴۵ میلیون دلار می‌رساند.

همچنین بخوانید: معرفی 11 شرکت برتر تولید کننده نیمه رسانا های جهان

اولین مدیرعامل شرکت TSMC

موریس چانگ تاسیس کننده و اولین مدیر عامل شرکت TSMC بود که به پایه گذار یا پدرخوانده‌ی صنعت نیمه‌هادی در تایوان هم شهرت دارد. موریس چانگ پس از مهاجرت اولیه به چین، برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت و ابتدا در دانشگاه هاروارد به تحصیل پرداخت. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته‌ی مکانیک و در سال‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۳ از این دانشگاه دریافت کرد و ابتدا در کمپانی Sylvania Semiconductor مشغول به کار شد. مقصد بعدی، Texas Instruments بود که در آن سال‌ها به عنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت نیمه‌هادی شناخته می‌شد.

فعالیت در TI با پیشرفت سریعی برای موریس چانگ همراه بود. موریس چانگ به سرعت به موقعیت‌های مدیریتی رسید و در سال ۱۹۶۱ پیشنهاد بورسیه‌ی کمپانی را برای ادامه‌ی تحصیل تا مقطع دکترا دریافت کرد. موریس چانگ با دریافت بورسیه توانست مدرک دکترای خود را در سال ۱۹۶۴ در رشته‌ی مهندسی برق از دانشگاه استنفورد دریافت کند. فعالیت در TI به مدت ۲۵ سال ادامه یافت و تا سال ۱۹۸۳، موریس به موقعیت معاونت ارشد کسب وکار جهانی رسیده بود.

او پس از ترک TI به کمپانی General Instruments Corporation رفت و تا سال ۱۹۸۵ در آنجا مشغول به فعالیت بود. موریس چانگ سپس به تایوان رفت و به عنوان مدیر مؤسسه‌ی تحقیقات و فناوری صنعتی مشور مشغول شد. مؤسسه‌ی مذکور با حمایت دولتی و در جهت پیشرفت‌های صنعتی و علمی فعالیت می‌کرد. سرانجام در سال ۱۹۸۷، کمپانی TSMC از طریق او و با حمایت‌های دولتی ایجاد شد. او هم زمان با ریاست هیئت مدیره‌ی شرکت TSMC، به عنوان رئیس هیئت مدیره‌ی Vanguard Industrial Semiconductor Corporation هم فعالیت می‌کرد و تا سال ۲۰۰۳ در آنجا مشغول به کار بود.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید قطعات موبایل

اوج‌گیری درخواست برای تراشه‌های رایانه‌ای

تا سال ۱۹۹۴ درخواست برای تراشه‌های رایانه‌ای به اوج خود رسید. کاربردهای جدید رسانه‌ای و پردازش قابل حمل به مرور استفاده کنندگان و کارشناسان بیشتری را به دنیای رایانه جذب می‌کردند. شرکت TSMC در ابتدای سال خبر از برنامه‌ریزی برای ایجاد کارخانه‌ی تولیدی جدید برای ساخت تراشه‌های 8 اینچی مبتنی بر تکنولوژی ویفر داد. کارخانه‌ی جدید، خروجی محصولات کمپانی را به مجموع یک میلیارد دلار می‌رساند. هزینه‌های ساخت کارخانه‌ی جدید نیز حدود ۸۰۰ میلیون دلار برآورد شد. به هر حال روند ایجاد کارخانه برای کمپانی تایوانی که در دو جبهه‌ی تراشه‌های منطقی و حافظه فعالیت می‌کرد، فشار بیشتری را به همراه داشت، اما درنهایت با موفقیت به پایان رسید. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال ۱۹۹۴ سهام خود را به صورت عمومی در بازار سهام تایوان ارائه کرد.

پیش از پایان سال رخداد مهم‌تری برای کمپانی پیش آمد و آن‌ها قرارداد همکاری بزرگی را با AMD امضا کردند تا خدمات تولیدی را برای پردازنده‌های AM486 این کمپانی عرضه کنند. در آن سال فروش کمپانی به ۷۴۴ و سود عملیاتی به ۳۲۵ میلیون دلار رسید. افزایش فروش ۶۰ درصدی کل صنعت نیمه‌هادی در خلال سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ سبب شده بود تا ظرفیت تولید مبتنی بر تکنولوژی ویفر به صورت جهانی با کاهش مواجه شود. در نتیجه ۶۰ درصد از خدمات شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان به کمپانی‌های نیمه‌هادی بدون کارخانه عرضه می‌شد و ۴۰ درصد دیگر به کمپانی‌های اختصاص می‌یافت که با کاهش توان تولید مواجه شده بودند. در آن زمان سود عملیاتی کمپانی‌ تایوانی به ۴۹ درصد رسیده بود که بالاترین میزان در صنعت محسوب می‌شد.

افزایش درخواست برای تولید تراشه در کمپانی‌ تایوانی، آن‌ها را به ایجاد کارخانه‌ی جدید وا داشت. در سال ۱۹۹۵ خبر ایجاد کارخانه‌ای جدید برای تولیدات 8 اینچی منتشر شد که هزینه‌ای حدود ۱/۲ میلیارد دلار داشت. کارخانه‌ی چهارم شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان برای ساخت مبتنی بر تکنولوژی ویفر ۰/۴ میکرون طراحی می‌شد و قرار بود در آینده به تکنولوژی ۰/۲۵ میکرون برسد. برنامه‌ی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان یک نسل جلوتر از دیگر سازنده‌های تایوانی بود که از تکنولوژی‌های ۰/۵ تا ۰/۳۵ میکرون استفاده می‌کردند. روند ایجاد کارخانه‌ی جدید در نوامبر ۱۹۹۵ شروع شد. قسمتی از سرمایه‌ی آن از صندوق‌های سرمایه‌گذاری تأمین می‌شد که مشتریان برای اطمینان از فعالیت بلندمدت شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان ایجاد کرده بودند. چنین سبکی از سرمایه‌گذاری در میانه‌های سال ۱۹۹۵ از طریق شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان مطرح شد تا علاوه بر افزایش سرمایه‌های ورودی، همکاری و وفاداری شرکای تجاری را نیز افزایش دهد.

از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ ظرفیت تولید ویفرهای ۶ اینچی در شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان تقریبا دو برابر شد. آن‌ها ظرفیت خود را از ۶۶۵ هزار در سال ۱۹۹۳ به ۱/۲ میلیون ویفر در سال ۱۹۹۵ رساندند. کارخانه‌های ۶ اینچی کمپانی تایوانی با نام‌های Fab 1 ،Fab 2a و Fab 2B با حداکثر ظرفیت فعالیت کرده و هر ماه ۱۰۰ هزار ویفر تولید می‌کردند. برنامه‌های توسعه‌ای این گونه تنظیم شدند که Fab 3 متمرکز بر ویفرهای 8 اینچی، تا سال ۱۹۹۷ به ظرفیت تولید ۲۲ هزار ویفر در ماه برسد و در سال ۱۹۹۸، ظرفیت را به ۳۵ هزار ویفر در ماه افزایش دهد. شروع فعالیت Fab 4 برای سال ۱۹۹۷ برنامه‌ریزی و ظرفیت تولیدی آن نیز برای سال ۱۹۹۸ روی ۲۵ هزار ویفر تنظیم شد. برنامه‌ی توسعه‌ای دیگر، ساخت کارخانه‌ی Fab 5 بود که طرح آن در سال ۱۹۹۵ اعلام شد. ظهور کمپانی‌هایی مانند شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان از همه بیشتر برای طراحان تراشه مفید بود.

سال ۱۹۹۵ با همکاری بزرگی برای شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان همراه بود. خبر ایجاد کارخانه‌ی مشترک با کمپانی Altera در آمریکا، در همین سال رسانه‌ای شد و تایوانی‌ها یک قدم به سلطه بر بازارهای جهانی نزدیک‌تر شدند. ابتدا مناطقی در اورگان و بریتیش کلمبیا برای سایت جدید کمپانی‌ تایوانی بررسی شدند، ولی درنهایت کاماس در واشنگتن به عنوان محل نهایی انتخاب شد. کارخانه‌ی جدید با هدف رسیدن به ظرفیت ۳۰ هزار ویفر 8 اینچی در ماه طراحی شد که ابتدا تکنولوژی ۰/۳۵ میکرونی و سپس ۰/۲۵ میکرونی را به کار می‌گرفت.

تا سال ۱۹۹۶ دو شریک جدید برای همکاری در ساخت کارخانه‌ی آمریکایی با شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان توافق نامه امضا کردند. Analog Devices و Integrated Silicon Solutions کمپانی‌هایی بودند که به ترکیب تولیدکننده‌ها اضافه شدند تا کارخانه درنهایت به نام WaferTech ساخته شود. آلترا با سرمایه‌گذاری ۱۴۰ میلیون دلاری در کارخانه ی مذکور، ۱۸ درصد از سهام مالکیت آن را در اختیار می‌گرفت. سهام دو کمپانی بعدی نیز به ترتیب ۱۸ و چهار درصد بود. سرمایه‌گذاران خصوصی دیگر هم سه درصد و شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان به عنوان مالک اصلی ۵۷ درصد از سهام مالکیت را در اختیار گرفت.

فعالیت در آمریکا فرصت ورود به بازار سهام این کشور را برای شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان فراهم کرد. آن‌ها در سال ۱۹۹۶ به عنوان نخستین کمپانی تایوانی وارد بازار بورس نیویورک شدند با فروش ۳۰۵ میلیون سهم، سرمایه‌ای بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار جذب کردند. تا آن زمان فیلیپس هنوز ۳۵ درصد از سهام مالکیت شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان را در اختیار داشت. سال ۱۹۹۶ باز هم با افزایش درآمد و فروش برای کمپانی تایوانی همراه بود که فروش را به ۱/۴۵ میلیارد دلار و درآمد را به ۷۱۸/۵ میلیون دلار رساند.

محصولات فروشگاه سورن:
قطعات تبلت

چالش و تداوم توسعه شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در اواخر قرن بیستم

UMC به عنوان نزدیک‌ترین رقیب شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان کاهش قیمت‌ها را به عنوان اولویت در نظر گرفته بود. در سال ۱۹۹۷، دونالد بروکس که از سال ۱۹۹۷ مدیر شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان بود، استعفا داد و مورس چانگ جایگزین او شد. بروکس به سرعت به کمپانی رقیب پیوست و به عنوان مدیر واحد بین‌المللی آن‌ها در سان ویل کالیفرنیا مشغول به کار شد. در دورانی که رقابت در صنعت تولید تراشه به اوج رسیده بود، شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان از برنامه‌ی توسعه‌ای همه جانبه رونمایی کرد. آن‌ها برنامه‌ای نیازمند ۱۴/۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را مطرح کردند که با هدف ساخت ۶ کارخانه‌ی تولید تراشه‌های 8 اینچی و ۱۲ اینچی و چند کارخانه‌ی دیگر به جریان می‌افتاد.

به علاوه برنامه‌ی همکاری با دولت محلی تایوان و تأسیس پارک علم و فناوری در منطقه‌ی تاینان هم در دستور کار مدیران قرار داشت. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان تصمیم داشت تا با سرمایه‌گذاری ۱/۴ میلیارد دلاری، کارخانه‌ی Tab 6 را در آن منطقه تأسیس کند. در میانه‌های سال ۱۹۹۷، ظرفیت تولیدی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان به صورت کامل توسط مشتریان رزرو شده بود. مشتریان در زمینه‌های رایانه شخصی، محصولات الکترونیکی مخصوص مصرف کننده و مدارهای مجمتع صنعت ارتباطات، انواع سفارش تولید تراشه را به کمپانی تایوانی ارسال کرده بودند. به علاوه کمپانی ژاپنی فوجیتسو هم به جمع مشتریان اضافه شده بود و سهم عمده‌ای از خدمات را طلب می‌کرد.

وضعیت درخواست برای نیمه‌هادی‌ها از سال ۱۹۹۶ رو به افول بود. با این وجود شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان قابلیت‌های مناسبی را در اختیار کارمندان قرار می‌داد و حقوق و مزایای آن‌ها را در سطح بالایی نگه می‌داشت. پرداخت سهام به عنوان مزایا بخشی از فعالیت‌های کمپانی برای کارمندان بود که تنها در سال ۱۹۹۶، بیش از ۱۰۰ میلیون سهم را بین چهار هزار کارمند کمپانی تقسیم کرد. در آن سال‌ها سهام شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان با قیمت ۵ الی ۶ دلار به فروش می‌رفت. در سال ۱۹۹۷ و با وجود اوج‌گیری رقابت در صنعت تراشه، درآمد کمپانی تایوانی ۱/۳۷ میلیارد دلار اعلام شد و آن‌ها به پیشگامی در صنعت تولید نیمه‌هادی ادامه دادند.

یکی از قراردادهای مهم شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال‌های پایانی قرن بیستم، با کمپانی Artisan Components امضا شد که فروش مالکیت‌های معنوی آن کمپانی را به مشتریان شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان ممکن می‌کرد. مالکیت‌های معنوی Artisan در انواع زمینه‌ها از تراشه‌های حافظه‌ای، سلول‌های استاندارد و تراشه‌های ورودی/خروجی و مبتنی بر فناوری ۰/۲۵ میکرونی طراحی می‌شدند. توافق دو کمپانی از این نظر اهمیت داشت که طراحی‌های مالکیت معنوی هماهنگ با ظرفیت تولیدی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان به مشتریان عرضه می‌شد. در نهایت از نیمه‌ی دوم سال ۱۹۹۸، کتابخانه ی مالکیت‌های معنوی Artisan در اختیار مشتریان شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان قرار گرفت.

شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در ادامه‌ی فرآیند توسعه‌ی قرن بیستم، همکاری جدیدی را با فیلیپس و صندوق سرمایه‌گذاری EDB در سنگاپور شروع کرد تا به صورت مشترک، یک کارخانه‌ی تولیدی در سنگاپور تأسیس کند. پروژه‌ی مذکور هزینه‌ای بالغ بر ۱/۲ میلیارد دلار داشت و برای شروع فعالیت در سال ۱۹۹۹ در Pasir Ris Wafer Fab Park سنگاپور آماده می‌شد. در سال ۱۹۹۸ تغییراتی در سیستم مدیریت بین الملل کمپانی ایجاد شد. ران نوریس مدیر زیرمجموعه‌ی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در سن خوزه‌ی آمریکا ارتقاء شغلی دریافت کرد و به عنوان معاون ارشد فروش و بازاریابی جهانی مشغول به کار شد. تا پایان سال ۱۹۹۸ درآمد کمپانی تایوانی با رشد ۱۴/۶ درصدی نسبت به سال قبل به ۱/۵۶ میلیارد دلار رسید. البته سود TSMC از ۵۵۹/۵ میلیون دلار به ۴۷۷/۹ میلیون دلار کاهش یافت.

محصولات فروشگاه سورن:
لوازم جانبی موبایل

افزایش ظرفیت تولید شرکت TSMC

در سال ۱۹۹۹ با افزایش فروش چشمگیری در دسته‌ی ویفرهای ۰/۲۵ میکرونی برای شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان همراه بود. افزایش درخواست سبب شد تا کارکرد فصل اول آن سال، بسیار بهتر از فصل اول سال ۱۹۹۸ باشد. در آن سال قرارداد مهمی با Motorola امضا شد که تصمیم داشت ۳۵ درصد از فعالیت‌های تولید نیمه‌هادی خود را برون سپاری کند. تفاهم نامه‌ی جدید به شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان امکان می‌داد تا از فرایندهای CMOS موتورولا در معماری‌های ۰/۳۵ و ۰/۳۵ میکرون استفاده کرده و آن‌ها را به فرایندهای تولید نیمه‌هادی خود اضافه کند. به علاوه Motorola نیز به تکنولوژی‌های مرتبط کمپانی تایوانی دست پیدا می‌کرد.

فصل دوم سال ۱۹۹۹ با رکوردشکنی فروش برای شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان همراه بود. آن‌ها در ماه ژوئیه به فروشی دست یافتند که تقریبا دو برابر مدت مشابه در سال قبل بود. در آن سال علاوه بر برنامه‌ریزی توسعه در سنگاپور و توسعه‌ی Acer، ایجاد مراکز تولیدی در اروپا هم در دستور کار مدیران قرار داشت. در همان سال زلزله‌ی بزرگی هم در تایوان رخ داد که در تاریخ آن جزیره بی‌سابقه بود. البته خسارت بیشتری به زیرساخت‌های شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان وارد نشد و آن‌ها حتی 7 میلیون دلار به فعالیت‌های بازسازی کمک مالی واریز کردند. همه‌ی فعالیت‌های تولیدی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان یک هفته پس از زلزله و با ظرفیت ۹۰ درصد از سر گرفته شد.

پایان قرن بیستم با افزایش ۸۰ درصدی درخواست برای تولیدات ویفر شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان نسبت به سال قبل همراه بود. کمپانی افزایش ظرفیت به میزان ۱۰ درصد را پیش‌بینی کرد و گزارش‌های مالی خارق‌العاده‌ای هم برای آن سال منتشر کرد. فروش ۲/۳۵ میلیارد دلاری همراه با سود ۷۹۲ میلیون دلاری، آماری عالی برای کمپانی تایوانی بود. کارخانه‌ی جدید شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در پایان ۱۹۹۹ در دستور کار ساخت قرار گرفت. مرکز تولیدی که به نام Fab 12 در تایوان برنامه‌ریزی می‌شد و شروع فعالیت‌های تولیدی آن، سال ۲۰۰۲ اعلام شد.




کارخانه‌ی مذکور که با هزینه‌ی ۲ میلیارد دلار ساخته می‌شد، نقش مرکز تحقیق و توسعه‌ی پیشرفته را نیز برای تایوانی‌ها ایفا می‌کرد. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در آستانه‌ی قرن بیستم با بیش از ۴۰ کتابخانه‌ی مالکیت معنوی نیمه‌هادی و مرکز طراحی همکاری می‌کرد. همکاری‌های مذکور توانایی ارائه‌ی خدمات مختلفی را به کمپانی تایوانی که در بازار جدید SOC، موقعیت بسیار خوبی محسوب می‌شد. در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۰۰ همکاری مهم دیگری برای توسعه‌ی فعالیت‌ها برنامه‌ریزی و National Semiconductor Corp در سانتا کلارا کالیفرنیا با شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان وارد همکاری شد.

در سال ۲۰۰۱ برای هر دو سازنده‌ی بزرگ بازار تراشه با کاهش تولید همراه بود. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان و رقیب اصلی یعنی UMC تصمیم به کاهش تولید گرفتند و تا میانه‌ی سال ظرفیت تولید را به ۴۵ درصد کاهش دادند. غول تایوانی با وجود کاهش تولید، برنامه‌های توسعه‌ی تکنولوژی را در دستور کار فرار داد. آن‌ها اولین مدیر ارشد تکنولوژی خود را در همان سال انتخاب کردند. یکی از معروف‌ترین دانشمندان زمینه‌ی نیمه‌هادی به نام چنمینگ هو، اولین مدیر ارشد فناوری در شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان شد.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید گوشی‌ موبایل

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان

پیشرفت در دهه‌ی ۲۰۰۰ با افزایش پایدار فروش و سلطه بر بازار نیمه‌هادی همراه بود. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در همکاری با بزرگانی مانند Qualcomm ،NVDA ،AMD ،Mediatek مارول و برودکام در لبه‌ی تکنولوژی نیمه‌هادی و صنعت ریخته‌گری تراشه حرکت می‌کرد. به علاوه کمپانی‌های مختلف نوپا و فعال در صنایع طراحی تراشه نیز با تایوانی‌ها همکاری می‌کردند و فرآیند رو به رشد، توقف بیشتری را تجربه نمی‌کرد. با آغاز دهه‌ی ۲۰۱۰ مفهوم نانومتری بیش ازپیش به صنعت تراشه وارد شده بود. تایوانی‌ها در سال ۲۰۱۰ خبر از ساخت مرکز تولیدی مبتنی بر تکنولوژی‌های ۴۰ و ۲۸ نانومتری دادند که سرمایه‌گذاری در حدود ۹/۳ میلیارد دلار نیاز داشت. کارخانه‌ی جدید که به نام Fab 15 فعالیت خود را شروع می‌کرد، سومین پلتفرم شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان بود که ظرفیت تولید بیش از ۱۰۰ هزار محصول ۱۲ اینچی در ماه داشت. علاوه براین آن کارخانه دومین مرکز با ظرفیت بالا در ساخت مبتنی بر تکنولوژی‌ ۲۸ نانومتری بود.

برنامه‌ی ایجاد نخستین کارخانه‌ی دهه‌ی ۲۰۱۰ شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان با طراحی دقیق و مبتنی بر برنامه‌ریزی‌های تولید، درآمد و حتی حفظ محیط زیست انجام می‌شد. کارخانه‌ی مذکور در شهر تایچونگ با جمعیت نزدیک به یک میلیون نفر ساخته شد و شامل دو کارگاه و یک ساختمان مدیریت بود. مساحت مرکز تولیدی آن ۴۳۰ هزار متر مربع اعلام شد و مساحت اتاق‌های اداری نیز ۱۰۴ هزار متر مربع را اشغال می‌کند. از استانداردهای زیست محیطی که در ایجاد کارخانه‌ی جدید شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در تایوان رعایت شدند، می‌توان به تنظیم‌گری‌های قانونی اشاره کرد که قبلا از طریق آن‌ها پذیرفته شد. به عنوان مثال کمپانی تایوانی باید در کارخانه‌ی جدید استفاده از آب باران، بازیافت گرما، استفاده از انرژی خورشیدی و منابع نوری LED را نظر می‌کرد. درنهایت هشت هزار شغل جدید نیز با تأسیس کارخانه در مرکز تایوان، ایجاد شدند.

در سال ۲۰۱۱ با خبری مهم برای شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان همراه بود که آن‌ها را به طور فزاینده از بازار نیمه‌هادی به شهرت رساند. اخبار همکاری کمپانی تایوانی با اپل در تولید تراشه‌های iPhone و iPad اهمیت بالایی در دنیای نیمه‌هادی داشت. کوپرتینویی‌ها تولید پردازنده‌های A5 و A6 را به کمپانی تایوانی سفارش دادند. سه سال بعد، پردازنده‌های A8 و A8x نیز از طریق شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان تولید شدند. نسل بعدی پردازنده‌های گوشی اپل یعنی A9 به صورت مشترک از طریق سامسونگ و شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان ساخته شد تا ظرفیت تولید برای کمپانی آمریکایی افزایش یابد. در نهایت پردازنده‌های A9x و A10 اپل نیز به صورت اختصاصی از طریق شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان ساخته شدند. رخدادهای مذکور به مرور اپل را به اصلی‌ترین مشتری شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان تبدیل کردند. ورود شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان به صنعت گوشی با سودآوری و علاوه براین شهرت و اعتبار بالایی برای آن‌ها همراه بود. کمپانی تایوانی در سال ۲۰۱۷ مجددا در بخش درآمد رکوردشکنی کرد که سهم عمده‌ی آن را مدیون صنعت گوشی و سیستم‌های استخراج رمزارز بود.

سود خالص کمپانی در آن سال به ۱۱/۶ میلیارد دلار رسید که نسبت به سال قبل رشد ۲/۷ درصدی را نشان می‌داد. از تازه‌ترین برنامه‌های شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان برای تاثیر بیشتر به بازار و حفظ پیشگامی در صنعت می‌توان به سرمایه‌گذاری ۲۵ میلیارد دلاری برای تولید پردازنده‌هایی با ترانزیستورهای پنج نانومتری اشاره کرد. تولید این تراشه‌ها ممکن است در ماه‌های پیش رو از سال ۲۰۱۹ یا ابتدای ۲۰۲۰ آغاز می‌شود. سرمایه‌گذاری مذکور برای ایجاد مرکز تولیدی در پارک علم و صنعت تاینان هزینه خواهد شد. تولید پردازنده‌های مجهز به ترانزیستورهای 5 نانومتری به معنای افزایش تعداد ترانزیستور در پردازنده‌ها خواهد بود که استفاده و کاربرد آن‌ها را افزایش می‌دهد. بزرگان دیگری مانند IBM، سامسونگ و Global Foundries علاوبراین تکنولوژی تولیدی دارند. شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در کارخانه‌ی نو خود ظرفیت تولید یک میلیون صفحه‌ی ۱۲ اینیچی سیلیکونی در سال خواهد داشت.

شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان همچنین برنامه‌ریزی برای تولید 5 نانومتری، در سال ۲۰۱۸ تولید هفت نانومتری خود را نیز به میزان زیادی افزایش داد. پردازنده‌هایی که با هدف استفاده در محصولات مبتنی بر هوش مصنوعی، کارت‌های گرافیکی و تجهیزات مخصوص ارتباطات 5G طراحی شدند. از چالش‌های اخیر شرکت صنایع نیم‌رسانای تایوان در بازار نیمه‌هادی می‌توان به سرقت اطلاعات کمپانی از طریق یکی از کارمندان سابق و سعی برای فروش آن‌ها به کمپانی‌های چینی اشاره کرد. کارمند مذکور قصد داشت تا اطلاعات را به کمپانی HLMC در چین بفروشد. پس از دستگیری ادعا شد که بسیاری از اطلاعات دزدیده شده مرتبط با پردازنده‌های آیفون بوده‌اند. ویروس واناکرای، یکی دیگر از عوامل ضرر رسان به کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال ۲۰۱۸ بود. تاثیر این ویروس به ساختارهای تولیدی به‌ویژه تراشه‌های هفت نانومتری کمپانی، اختلالات بیشتری را در فرآیند تولید ایجاد کرد که به‌طور کلی خسارتی بالغ بر ۸۵ میلیون دلار برای تایوانی‌ها به همراه داشت.

به هر حال روند بازیابی از تاثیر ویروس تا ماه اوت به پایان رسید و مشکلی هم برای اطلاعات مشتریان پیش نیامد. آخرین آمارهای مالی درباره‌ی کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان، درآمد این کمپانی را در سال ۲۰۱۸، حدود ۳۳/۵ میلیارد دلار اعلام می‌کنند که نسبت به سال قبل افزایش ۶/۵ درصدی داشته است. فروش تراشه‌های هفت نانومتری، ۹ درصد از مجموع درآمد شرکت تایوانی را در سال گذشته به خود اختصاص داد. رشد همیشگی کسب وکار کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال‌های گذشته تا حدود زیادی به افزایش تولید پردازنده‌های رایانه‌ای مرتبط بود. پردازنده‌های مذکور در سال گذشته رشد ۶۱ درصدی را در فروش رقم زدند که ۱۴ درصد از سهم درآمد کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان را به خود اختصاص داد. سود خالص کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال گذشته، ۱۱/۴ میلیارد دلار اعلام شد. شایان ذکر است رقم سود سالانه هم مانند درآمد، به رکوردی تاریخی برای کمپانی تایوانی رسید.

کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان اکنون ۴۸ هزار کارمند در سرتاسر جهان دارد. مارک لیو به عنوان رئیس هیئت مدیره و CCV به عنوان مدیرعامل این کمپانی مشغول به کار هستند. از زیرمجموعه‌های مهم نیز علاوه بر WaferTech می‌توان به SSMC و TSMC PRC اشاره کرد. کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال ۲۰۲۰ همچنان به‌عنوان پیشتاز صنعت ساخت قطعات نیمه‌رسانا برای دیگر کمپانی‌های متقاضی این قطعات، با اقتدار جایگاه خود را حفظ کرد. درآمد کمپانی در اولین سه‌ ماهه سال به ۱۰ میلیارد دلار رسید و در همین سال موفق شد با سرمایه بازار جاری زیادی معادل ۴۱۰ میلیارد دلار به دهمین کمپانی با ارزش جهان تبدیل شود که یکی از اصلی‌ترین اتفافات تاریخچه کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان به شمار می‌رود. از دیگر رویدادهای مهم در تاریخچه کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در این سال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• انتخاب کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان به‌عنوان تولیدکننده پردازنده پنج نانومتری اپل با معماری ARM
• تأیید توقف ارسال ویفرهای سیلیکونی از سوی این شرکت برای کمپانی هواوی و کمپانی زیرمجموعه آن یعنی هایسیلیکون
• تأیید تصمیم کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان برای ایجاد یک کارخانه تراشه‌سازی در شهر فینیکس ایالت آریزونای آمریکا با هزینه ۱۲ میلیارد دلار از سوی مقامات محلی این ایالت. در سال ۲۰۲۱ گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد احتمالا بودجه درنظر گرفته‌ شده برای ایجاد کارخانه تراشه‌سازی کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در آمریکا حدود سه برابر شود و این بودجه با هدف ساخت ۶ کارخانه تراشه‌سازی به ۳۵ میلیارد دلار برسد.

در ضمن این کمپانی در سال ۲۰۲۰ قراردادی ۲۰ ساله با کمپانی دونگ انرژی، کمپانی فعال در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر برای خرید تمام تجهیزات لازم برای راه‌اندازی نیروگاه بادی دریایی در بخش ساحل غربی تایوان امضا کرد. این قرارداد در این سال بزرگ‌ترین قرارداد منعقد شده برای استفاده از انرژی پاک تا آن زمان بود. کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در این سال تفاهم‌نامه‌ای برای پیوستن به توافق نامه RE100 نیز امضا کرد (اعضای این توافق‌نامه ۱۲۵ کمپانی هستند که متعهد شده‌اند ۱۰۰ درصد برق مورد نیاز خود را توسط منابع پاک و تجدیدپذیر انرژی تامین کنند). این کمپانی در این تفاهم‌نامه متعهد شده است تمام برق مورد نیاز خود را تا سال ۲۰۵۰ با بهره‌مندی از منابع انرژی تجدیدپذیر تامین کند.

کشور تایوان سال ۲۰۲۱ موافقت کرد دو کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان و فاکس‌کان، کمپانی تایوانی سازنده قطعات رایانه‌ای و الکترونیکی، با مشارکتی یکدیگر واکسن‌های کووید ۱۹ را از طرف دولت خریداری کنند. به دنبال این موافقت کمپانی بیون تک چین اعلام کرد این دو کمپانی فعال در زمینه تکنولوژی ۱۰ میلیون دوز واکسن بیون تک را از آلمان برای تایوان خریداری کرده‌اند. هر دو کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان و فاکس‌کان در قرار داد خود با کشور تایوان متعهد شده بودند هر کدام از آن‌ها 5 میلیون دوز واکسن با مبلغ ۱۷۵ میلیون دلار خریداری کنند و این واکسن‌ها را رایگان در اختیار شهروندان تایوانی قرار دهند.

در ضمن در سال میلادی گذشته کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان و سونی اعلام کردند که کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان قصد دارد یک کمپانی زیرمجموعه‌ای جدید به نام کمپانی سازنده نیمه‌رسانا پیشرفته ژاپن ( JASM) را در شهر کوموتوی ژاپن تعطیل کند. این کارخانه تراشه‌سازی زیرمجموعه‌ای جدید تراشه‌های ۲۸ نانومتری تولید خواهد کرد. سرمایه اولیه کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان برای این پروژه ۷ میلیارد دلار است و سونی با سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون دلاری کمتر از ۲۰ درصد از سهام کارخانه تراشه‌سازی جدید را از آن خود کرده است. انتظار می‌رود ایجاد این کارخانه در سال ۲۰۲۲ آغاز شود و تولید خود را از سال ۲۰۲۴ آغاز کند.




تصمیم Apple و Intel برای مصرف آزمایشی از لیتوگرافی ۳ نانومتری کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در متد طراحی تراشه اختصاصی خود، یکی دیگر از اتفاقات مهم تاریخچه کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان در سال میلادی گذشته بود. طبق اطلاعات فراهم شده پردازنده‌های ۳ ناموتنری ۷۰ درصد از پردازنده‌های کنونی خواهند بود و در موبایل‌ها و ابررایانه‌ها استفاده خواهد شد. استفاده آن‌ها نیز نسبت به نسل‌های قبلی به میزان چشمگیری کمتر است. ضخامت ترانزیستورهای موجود در تراشه‌های ۳ نانومتری یک بیست هزارم اندازه یک تار موی انسان است. ظاهرا تولید تجاری این تراشه از سال میلادی جاری شروع می‌شود از دیگر اتفاقات سال ۲۰۲۱ برای کمپانی صنایع نیم‌رسانای تایوان، می‌توان به پیش‌بینی سرمایه‌گذاری ۲۵ تا ۲۸ میلیارد دلاری برای این کمپانی در این سال اشاره کرد که نسبت به سرمایه ارائه شده برای این کمپانی در سال ۲۰۲۰، ۶۰ درصد بیشتر بود.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید تبلت

سخن آخر

در این مقاله به توضیح جامع در مورد داستان شرکت TSMC غول تايوانی صنعت نيمه‌هادی و پردازنده‌ها توضیح دادیم. در صورتی که همچنان سوالی برایتان باقی‌مانده است از بخش نظرات با ما به اشتراک قرار دهید.

فروشگاه آنلاین قطعات موبایل سورن استور؛ با چند سال سابقه‌ی درخشان در توزیع گوشی و فروش قطعات موبایل و لوازم جانبی گوشی و تبلت، لپ تاپ، در سراسر ایران، تقاضای تمام مشتریان جهت دسترسی به قطعات باکیفیت و اصلی را پاسخ‌گو بوده است.

مقالات مرتبط:
برند سامسونگ معرفی تاریخچه و محصولات آن
همه چیز درباره برند ال جی تاریخچه و محصولات
داستان کمپانی اپل از تاسیس تا امروز 2022
داستان برند تکنولوژی شرکت گوگل از گذشته تا امروز