با وجود این که دغدغه‌‌های فراوانی که در مورد گوشی‌های موبایل وجود داشته، طول سال‌های اخیر تحقیق‌‌های وسیع در مورد آثار سوء آن انجام گرفته است. در چهار قسمت قبلی از مجموعه مقالات مربوط با امواج الکترومغناطیس و تجهیزات مخابراتی، با ویژگی تابش و امواج الکترومغناطیس و اثرات دقیق و بعضی باورهای نادرست پیرامون امواج ساطع شونده از تلفن‌های همراه و آنتن‌های نصب شده روی دکل‌های مخابراتی آشنا شدیم. حال، به توضیح بعضی تحقیق‌‌های علمی صورت گرفته درباره این تابش‌ها می‌پردازیم.

 

آیا تلفن‌های همراه باعث بروز تومور می‌شوند؟

برپایه یک پژوهش جدید، استفاده از گوشی موبایل سبب افزایش بروز تومور مغزی نمی‌شود. این پژوهش یافته‌های قبلی را تقویت می‌کند که نشان می‌داد گوشی‌ها با سرطان مغز مرتبط نیستند. Jessica Campbell Jones، استادیار انکولوژی دانشکده پزشکی مک گاورن در هیوستون در مصاحبه‌ای به Digital Trends گفت: «این پژوهش بسیار مهم بود، چون ما شاهد افزایش موارد سرطان از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۲ بودیم.»

 

Jessica گفت که موارد سرطان مغز از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۸ افزایش یافته است و افزود: چه چیزی می‌تواند سبب چنین افزایشی شود؟ در آن بازه زمانی چند روند وجود داشت، از جمله استفاده از گوشی‌های همراه. این پژوهش بیماران فراوانی را مورد بررسی قرار داد که می‌توانیم اطمینان باشیم که گوشی‌های موبایل سبب سرطان مغز نمی‌شوند.

 

 

در پژوهش اخیر، پژوهشگران سلامت بیش از یک میلیون زن را در بریتانیا پیگیری کردند. پژوهشگران بهداشت جمعیت آکسفورد و آژانس بین المللی  پژوهش‌ها سرطان از این پژوهش که در مجله موسسه ملی سرطان انتشار شده است، شرح دادند که خطر افزایش تومور‌های مغزی به طور کلی یا بر اساس نوع فرعی تومور مغزی یا محل آن در کاربران گوشی موبایل وجود ندارد (در مقایسه با کسانی که هرگز از آن استفاده نکرده‌اند). کرستین پیری، یکی از نویسندگان این پژوهش، از واحد اپیدمیولوژی سرطان در آکسفورد، گفت: «این نتایج شواهد انباشته‌ای را تأیید می‌کند که استفاده از گوشی همراه در شرایط معمول خطر تومور مغزی را افزایش نمی‌دهد».
   
 

با این وجود، پژوهشگرانی که این پژوهش را رهبری کردند، هشدار دادند که یافته‌های آن‌ها محدود است. آن‌ها گفتند که مشخص نیست که آیا خطرات مرتبط با استفاده از گوشی موبایل در افرادی که از گوشی همراه استفاده می‌کنند به طور چشمگیری بیشتر از معمول زنان مورد پژوهش گوناگون است یا خیر. در این پژوهش، تنها ۱۸ درصد از کاربران گوشی موبایل گزارش کردند که هر هفته ۳۰ دقیقه یا بیشتر با گوشی همراه صحبت می‌کنند. نویسندگان این پژوهش خاطرنشان کردند کسانی که برای مدت طولانی از گوشی موبایل استفاده می‌کنند، می‌توانند با استفاده از کیت‌های هندزفری یا بلندگو، قرار گرفتن در دسترس امواج رادیویی را کاهش دهند. شرکت کنندگان در پژوهش حاوی کودکان یا نوجوانان نمی‌شدند، اما سایر پژوهشگران ارتباط بین استفاده از گوشی موبایل و خطر ابتلا به تومور مغزی را در این دسته‌ها بررسی کرده‌اند و هیچ روند دغدغه کننده‌ای پیدا نکرده اند.

محصولات فروشگاه سورن:
تاچ گوشی موبایل

پژوهشگران چگونه ارتباط بین گوشی موبایل و سرطان را بررسی می‌کنند؟

محققان برای مطالعه و تحقیق ارتباط محتملی بین امواج گوشی موبایل و ابتلا به سرطان، از دو نوع وارسی بهره می‌برند.




 

مطالعه آزمایشگاهی:

در وارسی‌​‌های آزمایشگاهی، معمولا حیوانات آزمایشگاهی را در معرض بعضی امواج با فرکانس‌های رادیویی قرار می‌دهند تا ظهور احتمالی تومور یا سایر دشواری‌ها سلامتی را بررسی کنند. بعلاوه احتمالا که محققان، سلول‌های بدن را در معرض انرژی امواج با فرکانس رادیویی قرار دهند تا تغییراتی را که در سلول‌های سرطانی دیده می‌شود بررسی کنند.

اما هنوز مشخص نیست که چگونه می‌توان یافته‌های این نوع بررسی‌ها را به انسان بسط داد. ولی بررسی‌های آزمایشگاهی یک مزایا بزرگ دارند؛ این که محققان می‌توانند به‌ دقت تمامی عامل موثر در یافته‌ها بررسی‌های خود را کنترل کنند.

 

مطالعه ​‌انسانی:

در این نوع تحقیق‌ها، اندازه گرفتاری به سرطان در گروهی که به اندازه بیش‌تری در معرض امواج گوشی موبایل قرار گرفته و گروهی که در معرض امواج قرار نگرفته، با هم مقایسه می‌شود. حتی گاهی انجام پذیر است که گروه کنترل شده با میزان ابتلا به سرطان در جمعیت عمومی مقایسه شود.

اما بعضی اوقات تشریح نتایج این نوع بررسی‌ها می‌تواند بسیار مشکل است، بدلیل آن که  کنترل زیادی از عامل دیگر که احتمالا بر نتایج بررسی تاثیر بگذارد، مشکل است. در گاهی موارد، هیچ نوع بررسی، مستقیما شاهدی فراهم نکرده که نشان دهد، عاملی سبب وقوع سرطان در فرد می‌شود. از این رو، محققان معمولا، نتایج هر دو نوع بررسی آزمایشگاهی و انسانی را با هم مطالعه می‌کنند.



محصولات فروشگاه سورن:
خرید آی سی موبایل

مطالعه آزمایشگاهی روی حیوانات چه چیزی را نشان می‌دهد؟

 

امواج با فرکانس رادیویی که از گوشی‌های موبایل بارز می‌شوند، انرژی کافی را برای صدمه رساندن به DNA یا داغ کردن بیش از حد و خطرناک بافت‌های بدن ندارند. بنابراین، روشن نیست که چگونه گوشی‌های موبایل شاید منجر به سرطان شوند. گاهی مطالعه آزمایشگاهی، نشان دادند که امواج الکترومغناطیس در محدوده‌ی طیف فرکانس‌های رادیویی، موجب صدمه به DNA نمی‌شوند.

در همین حال، بعضی محققان گزارش داده‌اند که تابش‌های با فرکانس رادیویی ناشی از گوشی‌های موبایل، اثراتی روی سلول‌های انسان (در ظرف‌های آزمایشگاه) می‌گذارند که شاید به رشد تومور کمک کند. با این وجود، مطالعه‌های متعددی روی موش‌ها انجام گرفته، اما این مطالعه شواهدی برای بروز تومور پیدا نکرده‌اند.




 

 

در تحقیق بزرگی که از طریق برنامه ملی سم‌شناسی آمریکا (NTP) انجام گرفت، ۳ هزار موش به مدت ۲ سال (متوسط طول عمر موش که معادل ۷۰ سال متوسط عمر انسان است) مورد بررسی قرار گرفتند. در گزارشی از پیش‌نویس نتایج نهایی این تحقیق که بهمن ۱۳۹۶ منتشر شد، محققان گزارش دادند که بررسی‌های آن‌ها، افزایش تومورهای بافت عصبی شوانوما در موش‌های نری را نشان می‌دهد که در معرض امواج با فرکانس رادیویی قرار گرفتند. با این وجود، مقایسه نتایج‌های این مطالعه با میزان مضرات گوشی موبایل روی انسان مشکل است. 

در حقیقت، کل بدن موش‌ها در معرض تابش‌های الکترومغناطیس با فرکانس‌های رادیویی قرار گرفت و همچنین مدت وقتی که نمونه‌های حیوانی در معرض تابش‌ها قرار گرفتند، بیشتر از زمانی بود که بیشتر مردم معمولا صرف استفاده ازگوشی موبایل می‌کنند. مورد دیگر این که موش‌های نری که در این مطالعه، در معرض امواج با فرکانس‌های رادیویی قرار گرفتند، به نسبت دیگر موش‌ها، به دلایلی نامعلوم بیشتر عمر کردند. با این وجود، یافته‌ها این بررسی‌ها به شواهدی اشاره می‌کند که سیگنال‌های گوشی موبایل، شاید به‌طور بالقوه روی سلامتی انسان تاثیر بگذارد.

تحقیق دیگری که بتازگی روی انسان انجام گرفته نیز نشان داده که احتمالا، گوشی‌های موبایل اثرات دیگری بر مغز داشته باشند، هرچند مشخص نیست که این اثرات همگی مضر باشند. این تحقیق نشان می‌دهد، وقتی فرد برای مدتی تا ۵۰ دقیقه با گوشی‌های موبایل مکالمه می‌کند، بافت مغزی در همان سمتی که گوشی را نگه داشته، گلوکز بیش‌تری نسبت به سمت دیگر مصرف می‌کند. گلوکز، قندی است که معمولا مانند سوختِ مغز عمل می‌کند. استفاده از گلوکز در بخش‌های خاصی از مغز، وقتی که از آن استفاده می‌کنیم مانند وقتی که فکر می‌کنیم، صحبت می‌کنیم یا حرکت می‌کنیم، افزایش می‌یابد. ولی هنوز هم تاثیرات افزایش مصرف گلوکز در هنگام استفاده از گوشی موبایل مشخص نیست.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید باتری موبایل

مطالعه انجام گرفته روی انسان چه چیزی را نشان می‌دهد؟

چند پژوهش در مورد ارتباط بین استفاده از گوشی موبایل و تومورها انجام گرفته که تمرکز اصلی بیشتر این مطالعه، روی تومورهای مغزی بوده است. در بسیاری از این تحقیق‌ها، شیوه استفاده گوشی موبایل از طریق افراد (توسط روند پاسخ‌دهی به پرسش‌نامه) مبتلا به تومورهای مغزی با افراد دیگر مقایسه شده است. این تحقیق‌ها نتایج متعددی داشتند. ولی در بیشتر مطالعه، گزارش نشده بود که بیماران مبتلا به تومورهای مغزی، بیشتر از دیگران از گوشی استفاده کرده باشند.

اکثر مطالعه رابطه‌ای بین واکنش بدن و دوز (Dose یا میزان تابش دریافتی) را نشان نمی‌دهند که بتواند رابطه‌ مستقیمی بین خطر ابتلا به تومورهای مغزی و افزایش استفاده از گوشی موبایل برقرار کند. در همین حال، در برخی تحقیق‌ها، وجود نوعی ارتباط مشاهده شده است. به‌عنوان مثال، گروهی از محققان در سوئد، افزایش خطر بروز تومور در سمتی از سرِ کاربر که گوشی موبایل قرار داشته است (به‌ویژه در شرایطی که کاربر به میزان ۱۰ سال یا بیشتر، از گوشی موبایل استفاده کرده) را گزارش داده است.

با این حال، مشکل است بدانیم که چه عاملی منجر به این نتایج شده است، بدلیل این که  اکثر بررسی‌هایی که توسط گروه‌های تحقیقی دیگر انجام گرفته، چنین نتایجی را نشان نمی‌دهد. علاوه‌بر این، در سال‌های مورد اشاره در این نتایج، آماری از افزایش تومورهای مغزی در سوئد مشاهده نشده است.

محصولات فروشگاه سورن:
خرید تاچ ال سی دی موبایل

مطالعه اینترفون (Interphone Study)

 

مطالعه اینترفون با حضور ۱۳ کشور، بزرگ‌ترین مطالعه‌ای است که تاکنون در مورد مضرات گوشی موبایل انجام گرفته است. در این تحقیق بزرگ، بیش از ۵ هزار نفر که مبتلا به تومورهای مغزی (گلیوما یا مننژیموم) بودند و گروه مشابه‌ی از افراد سالم، مورد مطالعه قرار گرفتند. روی همرفته، این تحقیق هیچ ارتباطی بین خطر تومور مغزی و تماس‌های مکرر، زمان تماس گوشی یا استفاده از گوشی موبایل برای ۱۰ سال یا بیشتر مشاهده نشد.




 

 

تخمین زده می‌شود، افزایش خطر بروز گلیوما و مننژیم در ۱۰ درصد از افرادی که از گوشی‌های همراه خود بیشتر استفاده می‌کنند وجود داشته باشد. اما این نتایج نیز تفسیر نشدنی است، بدلیل این که برخی از شرکت‌کنندگانِ در تحقیق، گزارش‌های غیرقابل قبولی در مورد استفاده از گوشی موبایل و سایر مسائل دادند. محققان این مطالعه نیز اعلام کردند که کاستی‌های این مطالعه مانع از نتیجه‌گیری دقیق شده و لذا بررسی‌های بیشتری لازم است.

 

در قمست دیگری از تحقیق اینترفون، بیش از هزار نفر مبتلا به نورومای آکوستیک (تومور عصب شنوایی) با ۲ هزار نفر دیگر که تومور نداشتند مقایسه شدند. همچون موارد مربوط‌به گلیوما و مننژیموم، ارتباط کلی بین استفاده از گوشی موبایل و نورومای آکوستیک، یافت نشد. در این مورد نیز گمان زده شد که خطر وقوع تومور در ۱۰ درصد افرادی که بیشتر از گوشی‌های موبایل خود استفاده می‌کنند وجود دارد. ولی باز هم تفسیر یافته‌های این مطالعه، مشکل بود.




محصولات فروشگاه سورن:
لوازم تعمیرات نرم افزاری موبایل

مطالعه هم‌گروهی دانمارک

 

در یک تحقیق بزرگ و بلند مدت، همه دانمارکی‌هایی که بین سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ (حدود ۴۰۰ هزار نفر) اشتراک گوشی موبایل خریداری کردند با افرادی که در همان دوره، اشتراکی خریداری نکرده بودند، مقایسه شدند تا افزایش احتمالی تومورهای مغزی در این دو گروه مورد مطالعه قرار گیرد. تازه‌ترین آپدیت این مطالعه افرادی را تا سال ۲۰۰۷ بررسی کرد. با این وجود، محققان دریافتند که استفاده از گوشی موبایل حتی برای بیشتر از ۱۳ سال، با افزایش خطر تومورهای مغزی، تومورهای غدد بزاقی یا سرطان مرتبط نیست و هیچ ارتباطی با هیچ نوع تومور مغزی نیز پیدا نشد.

 

این مطالعه که در آن شیوه‌ی استفاده از گوشی موبایل در یک گروه کنترل‌ شده به دقت مطالعه ‌شد، به نظر، قوی‌تر از بررسی‌های شبیه بود. اما این مطالعه نیز معایب خود را داشت. اول این که ملاک این مطالعه داشتن اشتراک گوشی موبایل بود. اما مشخص نشده بود که آیا گاهی این افراد از تلفن‌های خود استفاده می‌کردند یا افرادی که اشتراکی نداشتند، گوشی شخص دیگری را استفاده می‌کردند.


همچنین محدودیت‌های دیگری هم بود، این که چگونه می‌توان یافته‌های این بررسی را به افرادی که امروز از گوشی‌های همراه استفاده می‌کنند، بسط داد. به‌عنوان مثال، زمانی که گوشی‌های موبایل مورد استفاده در زمان این مطالعه، عمر باتری کم‌تری نسبت به گوشی‌های مدرن داشتند، احتمالا نسبت به تلفن‌های امروز کم‌تر مورد استفاده قرار می‌گرفتند.



محصولات فروشگاه سورن:
خرید گوشی موبایل

این مطالعه‌ها چه محدودیت‌هایی داشتند؟

 

به‌طور مختصر، بیشتر تحقیق‌هایی که روی انسان انجام گرفته‌اند، تا به حال ارتباطی بین استفاده از گوشی موبایل و رشد تومورها پیدا نکرده‌اند. با این وجود، این دست مطالعه‌ها، محدودیت‌های مهمی داشتند که بعید است به بحث تاثیرات احتمالی گوشی موبایل روی سلامتی، پایان دهند. اول، این که این تحقیق‌ها هنوز قادر به مطالعه افراد برای مدت زمان بسیار طولانی نبودند. وقتی که تومورها پس از مواجه با عوامل سرطان‌زای شناخته شده شکل می‌گیرند، گاهی چند دهه طول می‌کشد تا رشد کنند. از آنجایی که گوشی‌های موبایل در بیشتر کشورهای جهان فقط برای حدود ۲۵ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرند، امکان بررسی اثرات سلامتی در آینده، امکان‌پذیر نیست.

 

مورد بعدی این که نحوه استفاده از گوشی موبایل  به‌طور مداوم در حال تغییر است. بیشتر افراد ازگوشی‌های موبایل خود بسیار بیشتر از ۱۰ سال گذشته استفاده می‌کنند و نحوه استفاده از گوشی نیز نسبت به گذشته بسیار متفاوت است. به همین جهت، بسیار مشکل است که نتایج تحقیق‌هایی که سال‌ها قبل انجام گرفتند را به امروز بسط دهیم.سوم، گاهی تحقیق‌هایی که تابه حال منتشر شده‌اند، تنها روی بزرگسالان متمرکز بودند. هیچ نوع مطالعه‌ای به‌طور مستقیم شواهدی از عوامل سرطان‌زا پیدا نکرده است

 

با این وجود، یکی از مطالعه موردی که در خصوص کودکان و نوجوانان انجام گرفت، پیوند چشمگیری بین استفاده از گوشی موبایل و تومورهای مغزی پیدا نکرد.با این وجود، بخش کوچکی از این تحقیق تنها به‌دنبال یافتن خطرات متوسط بود. استفاده از گوشی موبایل در حال حاضر حتی در میان کودکان نیز توسعه یافته است. شاید در صورت وجود مضرات آن برای سلامتی فرد، علائم آن در کودکان واضح‌تر باشد. چرا که شاید بدن کودکان بیشتر به انرژی امواج با فرکانس‌های رادیویی حساس باشد، یا آن که عمق نفوذ موج در بدن کودکان بیشتر از بزرگسالان باشد.