خارج از بحث عکاسی، مهم‌ترین بخش V20 که اتفاقا ال‌جی هم تبلیغات زیادی پیرامونش انجام داده، فیلم‌برداری این گوشی است. V20 اولین گوشی هوشمندی است که از فناوری EIS شرکت کوالکام و همچنین فناوری Steady Record 2.0 بهره می‌برد. این دو، به کاربر کمک می‌کنند تا بتواند به کمک حسگر ژیروسکوپ گوشی، اثر لرزش دست را تا حد زیادی از بین ببرد. مورد بعدی، قابلیت فیلم‌برداری با کیفیت صدای ۲۴ بیت ۴۸ کیلوهرتز است که کیفیت صدای استودیویی و بسیار خوبی را ضبط می‌کند. به‌علاوه طبق ادعای ال‌جی، میکروفون می‌تواند تا حداکثر میزان بلندی صدای ۱۳۲ دسی‌بل را ضبط کند که البته ممکن است در زندگی روزمره کاربرد زیادی نداشته باشد؛ ولی برای فیلم‌برداری از کنسرت یا یک بازی ورزشی از استادیوم، کاربردی خواهد بود.

یکی از مشخصه‌های بارز سری V، نمایشگر دومی است که ال‌جی بالای نمایشگر اولی قرار داده است. درحقیقت، این راه حلی است که ال‌جی برای مقابله با لبه‌های خمیده‌ی گلکسی‌های سامسونگ داده است. نمایشگر اصلی V20 در مقایسه با V10 تغییر خاصی نداشته و همان ۵٫۷اینچی است که رزولوشن ۲۵۶۰×۱۴۴۰ پیکسل را ارائه می‌دهد. این نمایشگر، مثل سایر نمایشگر گوشی‌های رده‌بالای ال‌جی، از فناوری IPS استفاده می‌کند؛ همان فناوری لوکس و معروفی که زوایای دید و کیفیت رنگ‌های تولیدشده را بهبود می‌بخشد؛ اما تمام جذابیت V20، به نمایشگر دومش باز می‌گردد. این نوار کوچکی که در سمت راست دوربین سلفی قرار دارد، می‌تواند اعلان‌ها را نشان دهد، دسترسی سریع به یک سری از برنامه‌ها را فراهم کند یا حتی کلماتی را که بخواهید نمایش دهد.

ال‌جی V20 همان چیزی است که G5 باید می‌بود. ال‌جی سعی کرد طراحی ماژولار را به‌عنوان یک عضو جدید برای گوشی‌های پرچم‌دارش معرفی کند؛ ولی بازخورد خوبی از G5 نگرفت. به همین دلیل امکانات خوب G5 را نگه داشت، بخش ماژولار را به طور کامل حذف کرد و همه‌ی آنچه V10 را دوست‌داشتنی کرده بود، به آن اضافه کرد. نتیجه‌ی این فرآیند، یک G5 است که همه‌ی خوبی‌های V10 را هم دارد. V20 بهترین گوشی‌ای محسوب می‌شود که ال‌جی تاکنون تولید کرده است. برای کاربری که هنوز پرچم‌دارش را نخریده، بد نیست که V20 را هم جزو انتخاب‌هایش قرار دهد؛ ولی کاربری را که G5 یا V10 دارد، به‌سختی می‌توان به خرید V20 مجاب کرد.