در کنار همه این خوبی‌ها، شاید وزن بالای گوشی کمی برای کسانی که زیاد مکالمه و بازی می‌کنند یا کسانی که عادت دارند گوشی را در دست‌شان حمل کنند، آزادهنده باشد.

می‌توان گفت که نمایشگر A8 هیچ‌چیز از نمایشگر S8 کم ندارد و تنها فرق این دو در لبه‌های منحنی نمایشگر S8است. البته این نوع نمایشگر تخت هم طرف‌داران خاص خود را دارد و باید به سامسونگ بابت طراحی گوشی‌هایی که هر طیفی از خریداران را راضی نگه می‌دارد؛ تبریک گفت.

امسال، سامسونگ پا را کمی فراتر گذاشته و علاوه بر حسگر اثرانگشت برای گوشی جدید میان‌رده‌اش، فناوری تشخیص چهره هم درنظر گرفته است. اما اصلا مشخص نیست که چرا در سایت رسمی سامسونگ به این موضوع اشاره شده که فناوری تشخیص چهره از پسوورد، پین-کد و پترن؛ امنیت کمتری دارد. این در حالی است که اپل ادعا می‌کند این نوع فناوری به مراتب ایمن‌تر از حسگر اثرانگشت است. دلیل این اطلاع‌رسانی سامسونگ این است که این فناوری تشخیص چهره با سنسور انجام نمی‌شود و همان تشخیص چهره اندروید است سال‌ها پیش از این استفاده کرده بود. سامسونگ تنها به آن کمی بال و پر داده و آن را پیشرفته‌تر از سابق کرده است.

از دیگر مشخصات سخت‌افزاری این گوشی می‌توان به پشتیبانی آن از کارت‌حافظه‌ی جانبی تا حجم 256 گیگابایت، امکان اتصال به شبکه‌های 4G، امکان استفاده از دو سیم‌کارت در کنار کارت حافظه‌جانبی، رادیو، NFC، امکان استفاده از Wi-Fi با استاندارد ac و همچنین بلوتوث نسخه‌ی 5 که به لطف تراشه‌ی جدید سامسونگ فراهم شده است؛ اشاره کرد. از سایر مواردی که می‌توان به آن به‌عنوان نقطه‌ی عطف در این گوشی اشاره کرد، استفاده از USB Type-C در A8 است که به این گوشی قابلیت شارژ و انتقال داده سریع‌تر را می‌دهد.

در کنار همه‌ی این قابلیت‌ها و موارد قابل‌توجه، استفاده از اندروید 7.1 برای این گوشی کمی جای تعجب دارد. سامسونگ برای تبدیل کردن سخت‌افزار و طراحی A8 به یک شاهکار برای آن سنگ‌تمام گذاشته؛ اما در بخش نرم‌افزاری تنها به استفاده از اندروید نوقا بسنده کرده است. این سیستم‌عامل دارای منوی فارسی است و با رابط کاربری سامسونگ به‌طور گسترده‌ و تا جای ممکن به قابلیت‌های آن افزوده است. اگر چه امکان آپدیت این گوشی به اندروید نسخه‌ی 8 هم وجود دارد.